Mijn vriend en ik zijn echt beste maatjes en we zijn altijd heel open met elkaar. We vertellen elkaar alles én dit ging zo lang goed, totdat hij mij het volgende vroeg..
*anoniem verhaal van een moeder uit ons platform, dit zijn fictieve namen*
Ik ken James al jaren. We started of as friends, maar al heel snel merkten we dat we veel meer voor elkaar voelde. We spraken vaak af en binnen vier maanden werd het officieel. We zijn altijd heel open minded geweest, gingen veel uit en we zijn totaal niet jaloers aangelegd. Je kon ons vaak vinden in de club en in de zomer op een festival.. we were always down to party.
Dat veranderde allemaal toen ik zwanger raakte! Ik was zo blij met de zwangerschap en James ook. We werkten beide fulltime en onze mindset was let’s get ready for this amazing blessing. James steunde me enorm en alles ging goed. Mijn zwangerschap verliep prima en mijn bevalling overigens ook. Echter breekt nu de zomertijd aan en dat betekent festivaltijd. Tijdens mijn zwangerschap had James niet de behoefte om uit te gaan, maar na mijn bevalling wilde hij weer feesten etc.
Ik ben de moeilijkste niet, maar je bent net vader geworden, dus ik verwacht wel enige verantwoordelijkheid. Hij leek het te begrijpen, maar had ‘spontaan’ kaarten gekregen van een vriend. Ik dacht DOEI! Ik ben sinds mijn zwangerschap meteen omgeschakeld naar mommy-mode. Ik snap dat het bij mij sneller gaat vanwege de zwangerschap, maar hij was enorm betrokken en daar zie ik steeds minder van terug. Nu heeft hij het al over festivals in augustus/september waar hij naartoe wil en noem het maar op. Dit keer gaf hij eindelijk aan dat het hem ook leuk leek om samen uit te gaan.
Ik gaf duidelijk aan dat ik misschien één festival wil pakken, maar that’s it. Hij had blijkbaar een groepsapp met zijn vrienden en het ging alleen maar over uitgaan. Ik werd toegevoegd omdat ik begin juli mee uitga. Er zaten echt vijftien mensen in de groepsapp met negen jonge, knappe dames. Ik schrok ervan, want ik dacht dat hij met zijn vaste vrienden ging want ik ken hen goed. I was feeling some type of way, maar met de baby liet ik het even gaan.
Alles veranderde
Ik had het gelaten en het leven ging door. Onze baby deed het enorm goed, at goed, sliep goed dus we hadden niks te klagen. Een goede vriend van James was jarig en hij zou het thuis vieren, dus ik dacht: Prima, geniet er lekker van! Ik bleef thuis en de volgende ochtend zag ik verschillende berichten in de feestgroep-apps met foto’s en James had wel gezellig met sommige meiden. Nogmaals, ik ben niet jaloers aangelegd maar ik werd er wel onzeker van. Ik ben wat aangekomen, snel moe en ja, the sexy days are kinda over.
Ik wist niet hoe ik wat tegen hem moest zeggen. James werd vervolgens wakker en was heel enthousiast aan het vertellen over het feest. Hij raakte niet uitgepraat, dus ik dacht: Het zal vast niks zijn, want hij vertelde echt alles over het feest.
Maar toen kwam de bizarre vraag…
Hij vertelde me meer over de anderen uit de groep en hoe vaak ze elkaar spreken/zien. Het voelt volgens hem als een hechte community/vriendengroep. Hij kan niet zonder ze en hier komt het..
Of ik open stond voor een open relatie!!! Ik dacht WTF! Are you kidding me?
Helaas was James hier serieus over.. Hij gaf aan dat we naast elkaar met andere mogen daten, zoenen en niet te veel seks. Ik wist niet wat ik hoorde want hij vond dat alles nu anders is en dat we moeten experimenteren
.. We zijn geen jong stelletje meer, maar OUDERS. Ik ga hier uiteraard niet mee akkoord, maar jeetje, ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik sta hier zo versteld van, alsof ik met een vreemde samenwoon.
We hebben een kind! Ik moet met hem omgaan want hij is de vader van mijn kind. Ik kan hem alleen NIET uitstaan..
What to do?