Het was allemaal zo perfect, maar misschien toch te perfect.. Hoe mijn leventje ineens drastisch veranderde!
*anoniem verhaal van een moeder uit ons platform, dit zijn fictieve namen*
Ik had een prettige relatie met Jaap, alles verliep prima. We leerden elkaar kennen op vakantie, raakte bevriend en voor we het wisten… hadden we een relatie. Het klikte gewoon! We hadden dezelfde interesses, sterke band met onze familie en wilden beide graag een gezin.
We hadden een druk leven.. Ik werkte vaak en Jaap ook, wat geen probleem was, want als we samen waren, was het zo fijn. We probeerden altijd een leuke uitjes te plannen, leuke citytrips, noem het maar op. Na twee jaar besloten we om samen te wonen en dat ging eigenlijk prima. Je hoort weleens dat het in het begin lastig is, maar daar hadden wij geen last van.. Totdat Jaap zijn baan verloor. Hij zag het niet aankomen en was dan ook enorm geschrokken. Van een fulltime baan met een goed salaris naar een WW. Ik ging meer uren werken, want ja, we hadden een huisje gekocht samen, hoge kosten en dat was een tegenslag voor onze relatie. Jaap was enorm veranderd want hij werd maar niet aangenomen, zat elke dag thuis en het werd alleen maar erger. Elke dag als ik thuis kwam, zat hij te gamen, achter zijn laptop en deed verder niks. Geen afwas, vuilnis, koken.. helemaal NIKS! Hij gaf mij overal de schuld van en ik was hier echt van geschrokken. Ik werk elke dag, probeer hem te helpen met sollicitaties, probeerde nog leuke activiteiten te plannen en het ging maar niet.
Ik was zwanger..
Toen naderde onze 3 year anniversary en daar leek hij wel zin in te hebben. Ik had een hotel geboekt en het was na lange tijd weer een romantisch tussen ons. De weken erop leek het te verbeteren, Jaap ging weer solliciteren, sporten en probeerde er het beste van te maken. Alles leek goed te gaan, totdat ik merkte dat ik me niet zo lekker voelde. Ik ging naar de dokter en kwam erachter dat ik zwanger was. Ik was zo blij, wan ik was inmiddels 30 en was er klaar voor!! Ik kon niet wachten om het aan Jaap te vertellen. Ik dacht dat ik een buikgriepje had, maar kreeg veel beter nieuws te horen.
Ik kwam thuis aan en ik was enorm blij. Ik vertelde hem het nieuws en hij reageerde enorm verrast… op een negatieve manier. Hij was boos en dacht zelfs dat het van een ander was. Ik kon niet geloven wat ik hoorde!! We hadden minder seks en het was niet zoals vroeger, maar het is zijn baby. Zijn reactie liet mij enorm schrikken, want ik dacht juist dat alles beter ging. Hij vroeg zelfs of ik de baby niet wilde weghalen, want ja.. onze relatie liep niet lekker volgens hem. Ik was er helemaal klaar mee en Jaap besloot tijdelijk bij zijn ouders te verblijven.
En hoe nu verder..
Toen was ik ineens helemaal alleen, zwanger en een partner die niks met ons te maken wilde hebben. Mijn beste vriend Ralph steunde mij enorm hierin, want hij wist van alles af tussen mij en Jaap. Hij stelde me gerust dat alles goed gaat komen en ik verder moest met of zonder hem. Ik probeerde te genieten van elk moment. Jaap draaide na een maand bij en ging mee naar de echo’s en controles. In de tussentijd werd het contact wat beter en hij wilde zelfs naar relatietherapie. Daar stond ik voor open. Het ging een tijdje beter qua communicatie, maar Jaap leek verder niet geinteresseed in mij. Hij was vooral met zichzelf bezig en had constant ‘afspraken’. Ik begreep er niks van.
7 maanden zwanger..
Ik was ongeveer 7 maanden zwanger en besloot in de avond te wandelen. Ik moest eigenlijk werken, maar had me afgemeld. Het was heerlijk om te wandelen. Bij ons in de buurt had je een mooi parkje en het gaf me even rust. Ik moest alles even op een rijtje zetten, was aan de telefoon met mijn vader en ik besloot om Jaap te bellen en een afspraak in te plannen. Ik wilde het nog één kans geven voor ons zoontje. Hoe ik wilde bellen, stond Jaap voor mijn neus met Ralph te zoenen. Die oelewapper dacht vast dat ik aan het werk was, want hij wilde altijd mijn werktijden weten.
WTF!
Ik kon het niet geloven… Jaap met mijn beste vriend, WTF!
Ik gilde het uit van woede en ik raakte helemaal in paniek. Jaap en Ralph schrokken zich rot! Ik liep weg en belde in paniek mijn vriendin op. Ze schrok zich rot. En dat was het einde van ons. Het was allemaal bedrog, dit speelde veel langer.. Jaap en Ralph zijn verhuisd en hij heeft verder niet omgekeken naar zijn kind. Het was het ergste wat er is, maar ik ben dankbaar dat ik mijn kindje heb. It will all get better.
*Inmiddels heeft onze anonieme mama een lieve vriend met wie ze haar tweede kindje heeft. Van Jaap heeft ze niks meer gehoord.