Mijn vriend heeft mij in het begin enorm gesteund tijdens de zwangerschap. Ik heb zelf weinig last gehad van de kwaaltjes, alleen van vermoeidheid. Het wordt ons eerste kindje, dus heel erg spannend. Nu ben ik bijna uitgerekend en meneer kwam met het volgende: hij wilt mee op vakantie met zijn vrienden voor een weekje. Dat is een week voordat ik ben uitgerekend.
*anoniem verhaal van een moeder uit ons platform, dit zijn fictieve namen*
Harry en ik zijn al zes jaar samen én wonen nu twee jaar samen in Arnhem. Het was liefde op het eerste gezicht. We wisten tijdens het samenwonen dat we al kinderen wilde, maar dat ging niet heel makkelijk. We probeerden het vaak, maar ik raakte niet zwanger. Vorig jaar probeerde we het weer en ja het was RAAK! Toen wij erachter kwamen dat we zwanger waren, we were filled with joy! We genoten er enorm van, alle controles, nadenken over de babykamer: het was een prachtig moment!
Waar ging het mis?
Tijdens de zwangerschap had ik last van vermoeidheid. Ik werkte fulltime en mijn familie woont ver weg, dus zij konden niet veel helpen. Voorheen deed ik vrijwel alles; boodschappen, huishouden en koken. Nu had ik er geen puf voor meer, dus manlief moest vaak helpen. Hij werkte fulltime, dus ik waardeer alle moeite die hij deed. Hij hielp mij met alles en na vier/vijf maanden voelde ik me gelukkig wat actiever. Toen kwam het moment: 20 weken echo: krijgen we een jongetje of een meisje.
We namen onze moeders mee én we krijgen een meisje! Hoe leuk, alles zag er gelukkig goed uit! Ik was ontzettend blij, want ik voelde me goed en met de baby zag alles er goed uit. Mijn moeder kwam een weekje bij ons logeren, om mij te helpen met uitzoeken van de babyspullen en even qualitytime. Harry was blij dat ze er was, zodat ik even kon relaxen. Ik merkte alleen dat hij toen vaker ging afspreken, wat niet erg is, maar wel heel laat thuis kwam. We zouden een avondje gaan uiteten met mijn moeder, maar hij was het ‘vergeten’ en ging gamen bij zijn vrienden.
Ik snap dat het prettig is om weer even met je vrienden af te spreken, want ik ben met mijn moeder. Alleen kwam hij elke dag laat thuis, had onze dinerafspraak afgezegd. Mijn moeder vond het niet echt prettig, dat hij onze afspraak zo last minute en nalatig had afgezegd.
8 maanden zwanger
We zijn nu wat verder en mijn bevalling nadert, dus heel spannend! Nadat mijn moeder was vertrokken, merkte ik helaas weinig verschil bij mijn vriend. Nu komt het.. Hij wilde op vakantie met zijn vrienden (ze zijn allemaal vrijgezel) naar Spanje.. een week voor mijn uitgerekende datum. Ik was zo boos, want hoe kan hij dit in zijn hoofd halen? Ik ben helemaal alleen en misschien mist hij de bevalling. Ik had mijn topic ook in de groep gedeeld en jullie bevestigden mijn gevoel.
Ik heb hem aangegeven dat ik het niet ok vind, want ik ben hoogzwanger. Hij gaf als argument: Schat, je bent moe dus je snapt me niet goed. Het is maar voor een weekje en voor je het weet, ben ik terug. En ik heb je al die maanden bijgestaan, dan kan je mij toch wel een keer tegemoet komen? Ik snap niet waarom je zo moeilijk doet. Zij hebben al een appartement gehuurd, ik hoef alleen maar een ticket te kopen. Kom op!
HOLD ON! Are you kidding me? Ik kan hem wel even tegemoet komen.. NEE! Ik gaf aan dat ik het niet oké vind en als hij zijn tripje met vrienden belangrijker vind, hij meteen weg mag blijven. Zo laat je je vrouw niet achter! Hij zou erover nadenken..
We zijn nu twee weken verder en meneer heeft zijn ticket geboekt.. He is gone! Ik ben zo gekwetst.. Ik kan dit niet accepteren, maar al die jaren samen en ik kan elk moment bevallen. Alle stress die ik nu voel, is niet goed voor me. Hoe moet ik het gesprek aanpakken, want we wonen nog samen en krijgen binnenkort een kind.