Verloofd, een gezin en een prachthuis.. Klinkt perfect. Helaas is niks minder waar
*anoniem verhaal van een moeder uit ons platform, dit zijn fictieve namen*
Vier jaar geleden ontmoette ik mijn verloofde Erik. We werkten samen bij de bank, maar op verschillende afdelingen. Tijdens het eindejaarsfeest met alle afdelingen leerde ik hem kennen. Een knappe jongeman, erg sociaal en grappig: my type! Ik kon meteen hem lachen, het was duidelijk dat er meteen een klik was tussen ons. Al snel volgde er meer dates en na een paar maanden was het officieel. Het ging best snel, maar het voelde goed aan. Een jaar later gingen we al samenwonen. Hij verhuurde zijn woning, dus het ging allemaal goed.
Twee jaar geleden was ik zwanger en ik beviel van onze dochter. Mijn zwangerschap verliep erg goed, maar ik had een helse bevalling. Godzijdank ging alles goed met mij en onze dochter, maar mijn herstel was heftig. Ik was uitgeput, moest echt goed uitrusten en vooral herstellen (uitgescheurd, bloedverlies en ga zo maar door). Mijn partner vond het erg zwaar. Hij wilde er voor ons zijn maar hij werkt als zzp’er dus hij moest weer snel aan de slag. Wat normaal geen probleem was, maar met een newborn en een vrouw die moet herstellen, was het best stressvol. Hij was erg afstandelijk en kribbig, want hij vond dat ik me ‘aanstelde’. Ik liet het gaan want ik had geen zin in gedoe en ik dacht: hij is moe, daarom zegt hij zulke nare dingen.
Mijn moeder kwam vaak langs om me te helpen en gelukkig ging het na een aantal weken beter waardoor ik echt kon genieten van het moederschap. Ik was minder afhankelijk van anderen, dus ik was echt opgelucht. Het ging daarna ook goed! We gingen lekker op vakantie en we genoten echt van elkaar. Ik was inmiddels al begonnen op kantoor, I really felt blessed.
Het leek ook te mooi om waar te zijn want paar weken na onze vakantie kreeg ik het nieuws dat ik niet verlengd werd op werk vanwege een re-organisatie. Ik kwam thuis te zitten en ik vond het best balen. Ik hield van mijn werk en voelde me erg alleen. Ik was met onze dochter, wat ik heerlijk vond, maar had weinig sociale contacten. Ik probeerde er het beste van te maken, want ja, that’s life. Erik werkte steeds meer aan een nieuw project. Hij vertelde er weinig over, hij gaf alleen aan dat het laat werd. Ik liet het voor wat het was.
Ik was juist trots dat hij een nieuw project had binnengehaald. Ik kon maar niet aan een baan komen, dus ik bood aan of ik Erik eventueel kon helpen. Al was het met zijn mail oppakken of zijn administratie verwerken. Alles om mezelf bezig te houden tijdens het thuiszitten. Onze dochter sliep eigenlijk best goed en ’s avonds verveelde ik me snel. Hij wilde er niets van weten en gaf aan dat hij een assistente had aangenomen. Hij was er erg tevreden over, want zij pakte al het uitvoerende werk op. Ik dacht…
Okay, waarom wist ik dit niet?
Hij vond dat ik dit niet hoefde te weten, want ik ben zo druk bezig thuis. Hij deed al afstandelijk, was vaak laat thuis en tussen ons was het verder ook niet meer spannend. Ik bleef naïef en dacht: hij werkt hard, dus dit hoort erbij. We hebben het verder wel goed..
Mijn vriendinnen kwamen de volgende dag langs want het zat me toch dwars dat hij een vrouwelijke assistente had aangenomen zonder iets te zeggen. Zij vonden het ook gek en bekeken zijn Instagram-account. Ik heb zelf geen Instagram dus daar wist ik weinig van af. Op Facfebook deelde hij verder niks geks. Via zijn Instagram zag je hem aan het werk met zijn assistente. Prachtige dame en ik werd er echt onzeker van. We bekeken haar account en het was echt een leuke, mooie meid. Echter zag je nergens op haar account dat ze werkzaam was freelancer. Hij gaf namelijk aan dat hij haar als freelancer had aangenomen.
Het ging allemaal zo snel…
Hij heeft op zijn Instagram-pagina niks staan over mij of ons gezin. Mijn vriend benaderde haar gewoon hoe ze mijn vriend kende want ze vonden het vreemd. Ik vond het eerst overdreven, maar ze reageerde verontwaardigt dat het haar vriend was. Ik dacht WHAT! Ze helpt hem nu met zijn business, maar ze gaan nu ongeveer een jaartje met elkaar. Dit alles gebeurde dus vlak na mijn ontslag. Ik heb hem meteen gebeld dat hij naar huis moest komen. Ik was in shock, want ik ben erachter gekomen dat ik zwanger ben. We zijn sindskort verloofd, ik ben zwanger en hij heeft een vriendin.. What the ***
Hij kwam thuis en deed gewoon normaal. Ik confronteerde hem met de berichten. Hij was even stil en gaf alles toe. Ik kon mijn oren niet geloven.. Waarom! Hij gaf aan dat hij het niet zo gezellig vond en dat hij even wat afleiding zocht. Ik was echt in shock. Het was een slap excuus. Ik ben er nog steeds stil van..
What to do..
Ik ben in shock. I don’t want a broken family maar hoe moet ik verder? Ik kan dit niet gebruiken tijdens mijn zwangerschap.
Beeld: Shutterstock