Hi mommy’s,
Mijn naam is Kimberley, 28 jaar en moeder van 2 kiddo’s, Ivy van 5 jaar oud en Nolan van 1,5 jaar oud. De komende tijd ga ik bloggen voor babymomtalk.nl. SUPER LEUK. Ik denk dat ik veel lezers kan inspireren met mijn positieve vibe. En als je van realistische ‘niet-altijd-rozengeur-en-
Ik heb de eer gekregen om te schrijven voor de rubriek: inspiring mommy’s.
Ik inspirerend??
Ik had nooit gedacht dat ik als inspirerende moeder gezien zou worden. Mijn leven zag er dood normaal uit voordat ik mijn zoontje Nolan op de wereld bracht. Just a normal mommy, die hard werkt, rekeningen betaalt, kind van de crèche haalde, kookte, huishouden etc.
Time for a change:
En daar was Nolan. Op het eerste gezicht een hele normale baby. Wel met extreme huilbuien, maar wij dachten eerst we zullen wel een huilbaby hebben. Vlak na Nolan zijn geboorte heb ik de kans gekregen om een Kinki Kappers salon over te nemen. Helemaal fantastisch natuurlijk, en deze kans heb ik met beide handen aangegrepen. Alleen, Nolan hield niet op met huilen. In de opstartfase van de salon werd de situatie zo ondraaglijk met Nolan dat we maatregelen moesten treffen. Nolan was niet gewoon een huilbaby. Nolan heeft echt issues! Maar wat in godsnaam???
Uiteindelijk na een half jaar kregen wij de diagnose: Nolan heeft Cerebrale Parese! I see u think?? What the HELL is that?
Juist! Mijn kleine mannetje heeft een herseninfarct gehad (waarschijnlijk) bij de geboorte. Als gevolg daarvan heeft hij een spastische rechterkant. Deze kant kan hij niet zelf aan sturen. Dit kwam uiteraard als een donderslag binnen. Ik wist niet meer wat ik moest doen. Is mijn kind for life time gehandicapt?? Ik had notabene net een salon overgenomen waar heel hard gewerkt moest worden.
Mom strenght:
Ja lekker zweverig! Maar mijn moederkracht heeft mij gered. Ik moest door, voor mijn kleine hopeloze mannetje en voor mijn dochter. Als ik een zombie zou worden, maak ik het leven niet alleen voor mijzelf maar ook voor mijn kinderen heel zwaar. Dit maakte mij über krachtig. En mijn vriendje lief uiteraard, hij is ook mijn redding. Zonder hem had ik dit nooit aangekund. Ik realiseer me maar al te goed hoe belangrijk het is om steun te krijgen van je naasten.
Not there yet:
Natuurlijk heb ik vaak zat dagen dat ik het allemaal niet trek en dat het te zwaar voor me is. Maar dat hoort bij vrouw zijn denk ik (hormonen). Ik denk dan terug aan de afgelopen 1,5 jaar, welke tegenslagen wij al allemaal verslagen hebben. Wij als ijzersterk team!
Schrijftherapie:
Schrijven helpt voor mij enorm. Ook al heb ik vaak geen tijd of energie. Als ik geschreven heb valt er een last van mijn schouder. Daarom heb ik besloten om te bloggen. Super vereerd dat ik me voel dat ik ook hier mijn verhalen mag delen met andere mommy’s! Hopelijk kan ik jullie een beetje inspireren.
Neem eens een kijkje op mijn eigen blog; www.mothering.nl. Daar staat het hele verhaal, hoe wij het hebben meegemaakt met Nolan. En blijf uiteraard babymomtalk volgen, voor nog meer inspiring stories.
Mijn zoontje heeft ook vlak na zijn geboorte een herseninfarct gehad. Gelukkig zag ik het omdat hij aan de linkerkant stuiptrekkingen had. Ik werk zelf in de zorg met mensen met een verstandelijke beperking dus dit kwam me niet onbekend voor. Mijn gevoel zei meteen dat ’t niet goed was maar als je voor ’t eerst moeder bent geworden twijfel je aan alles. Hij heeft twee weken in het ziekenhuis gelegen op IC neonatologie. De maanden erna maandelijks controles en het consultatiebureau kwam bij ons thuis om zo min mogelijk prikkels aan onze kleine man te geven. Hij is nu 9 maanden en de kinderarts is tevreden. We hoeven pas volgend jaar weer op controle te komen. Zelf vind ik hem nog steeds pittig en trek ik het zelf ook niet altijd. Ze noemen hem temperamentvol. Ik noem het zelf overalertheid. Ik denk er nog aan om eventueel naar een osteopaat te gaan. Misschien kan die hem weer wat rust geven.
Wauw! Dank je wel dat je je verhaal deelt met ons ! Ik snap precies wat je bedoelt met ‘overalertheid’. Man oh man wat is dat zwaar he? Bij ons heeft Nolan er weken last van als hij zo gezegd overprikkelt is! Alle sprongetjes zijn VEEL heftiger als bij Normale baby’s.
Wij zijn ook bij een osteopaat geweest. Onze mening is dat het dikke onzin is. Maar als jij je er goed bij voelt moet je het zeker proberen. Het ene kind is het ander niet!
Liefs Kimberley