‘Zij lijkt op een aap’. Ik kan het me nog goed herinneren. Ik werkte op een groep met kinderen van zes tot twaalf jaar en er kwam een nieuw meisje. De groep was voorheen altijd volledig wit en Nederlands en nu kwam er een Nederlands-Congolees meisje op de groep. Nadat zij zich voorstelde maakte één van de kinderen de opmerking. Ik had op dat moment zo graag gewild dat ze de moed had gehad om uit te spreken wat het met haar deed. In plaats daarvan klapte ze dicht en rende ze naar de gang.