Het zijn hectische weken, met de dag of met het uur zijn er veranderingen.. Het corona virus houdt ons allemaal in de ban..
Er wordt verwacht zo veel mogelijk thuis te werken.. Maar hoe doe je dat, als je werkt op een beschermde woonvorm, met verstandelijke beperkten, autisten of psychiatrische cliënten ?
Mijn naam is Sarai en ik ben 30 jaar, moeder van een dochter van 1 jaar. Ik ben werkzaam als wooncoach b. Kort gezegd, ondersteun ik de kwetsbare burger in de thuissituatie, daarnaast heb ik ook de coördinerende functie naar het team toe.
Ik vind thuiswerken op dit moment een ramp en aangezien dit niet altijd mogelijk is, moet ik ook de deur uit naar mijn werk. Thuiswerken met een 1 jarige is knap lastig, vooral tijdens telefoontjes. Op zich kan mijn dochter zichzelf goed vermaken, maar soms zijn er momenten dat ze mijn belletjes en uren achter de laptop zat is. Ik probeer mijn aandacht te verdelen, maar ook scherp te blijven met alle veranderingen die geïmplementeerd moeten worden naar het team en dat op afstand.
Mijn kleine ging altijd naar de oma’s maar nu pas realiseer ik dat zij behoren tot de kwetsbare groep, wat ernstige gevolgen kan hebben door covid-19 virus. Dit betekent dat ik zo goed als geen opvang heb, in overeenstemming met mijn man, die ook nog werkt, komen we er wel uit.
De ondersteuning van cliënten is zo veel mogelijk op afstand, lang leve de digitale middelen! Echter blijft er wel een groepje over die meer nabijheid nodig heeft, cliënten die de veranderingen niet begrijpen, die in de weerstand schieten en/of zich niet houden aan de nieuwe richtlijnen. Kortom wij kunnen niet altijd thuis werken, we hebben ons handen vol.
Naast de directe ondersteuning hebben we ook veel te schakelen als organisatie. Er is een tekort aan beschermingsmiddelen en we moeten creatief denken. Onze coronakit staat klaar, mocht het zo zijn dat we een besmet persoon hebben, is deze gevuld met hetgeen wat direct nodig is. En onze bescherming, mondkapjes via via geregeld regenponcho’s, handschoenen en een vuurwerk bril.
Ik hoop dat we snel de juiste middelen zullen ontvangen maar hier redden we het ook even mee. Het team verzet bergen en ik ben aardig trots op de prestaties. Vanaf het begin realiseer ik mij, dat ik door ga tot het eind. Iedereen sterkte!
Liefs, Sarai