Ik ken hem al zo lang, maar is het wel de juiste beslissing?
*anoniem verhaal van een moeder uit ons platform, dit zijn fictieve namen*
Zes jaar terug beviel ik van mijn eerste kind, mijn mooie dochter. Twee jaar geleden van mijn zoontje. Na de geboorte van ons zoontje merkte ik dat het Mark te veel werd. Twee kids, klein huis en zijn business liep niet lekker. Ik probeerde hem te helpen, want ik was een stay-at-home. Ik bood aan om te helpen met de administratie, social media, maar hij nam niks van mij aan. Ik voelde echt afstand, maar hij stond ook niet open voor relatietherapie.
Aan alles komt helaas een einde…
Zes maanden na de geboorte van mijn zoontje hebben we onze relatie beeïndigd. We hebben echt een mooie tijd gehad, maar de man die ik ontmoette, herkende ik niet meer terug. Gelukkig ging dit respectvol en nu hebben we co-ouderschap. Na jaren was ik weer vrijgezel. Het voelde gek en diezelfde zomer kwam ik een oud-collega tegen. We konden het altijd goed vinden, maar het was altijd vriendschappelijk.
Het ging allemaal snel..
We bleven kletsen en het klikte enorm goed. We zagen elkaar vaak, belde dagelijks en ik was eigenlijk meteen verliefd. Dat gaat bij mij altijd best snel, maar het voelde goed. Het is enorm cliche, maar het was wel zo . Hij deed wel altijd geheimzinnig over zijn werk, maar op dat moment zat ik zo in het moment dat ik er gewoon in meeging. Het voelde gewoon zo fijn!
En toen ging het mis..
We zagen elkaar ongeveer zes maanden en het ging super. We waren nog niet officieel een koppel, maar zagen elkaar regelmatig. Ik wilde wel dat het iets officieels was voordat hij mijn kinderen kon ontmoeten. Het ging die kant op, totdat ik werd gebeld door zijn broer dat hij is opgepakt.
What the hell?
Ik kon het niet geloven. Hij was opgepakt.. Ik was in shock. Zijn broer gaf weinig informatie vrij, maar hij gaf wel aan dat ik hem voorlopig niet zou zien. Ik was echt in shock. Ik heb dit nooit meegemaakt en ik moest er echt van bijkomen. Hij kreeg na een paar weken zijn straf te horen.. Zes maanden vastzitten. Wij zagen elkaar net een half jaar..
We hadden nog contact.. Ik miste hem zo erg! Ik voelde me alleen, maar gelukkig konden we bellen. Fast forward naar nu.. Hij komt binnenkort vrij en vroeg of hij bij mij kon intrekken. Zijn ouders zijn enorm teleurgesteld en hebben aangegeven dat hij zijn leven op orde moet hebben. Ik heb mijn ex nog niks verteld over hem want hij heeft de kids nooit gezien. Ik wil hem het liefst bij me hebben. Mijn ex weet namelijk niet dat mijn ‘vriend’/jongen die ik zie, vastzit. Mijn zus vindt het een vreselijke idee, maar ik ben zo verliefd. Daarbij heeft hij aangegeven dat hij dan verder gaat, als ik hem niet wil helpen…
Wat zou jij doen? Hem bij jou laten intrekken of aangeven dat je het rustig wil opbouwen?