Ik was zelf niet bekend met een HG zwangerschap want het krijgt niet zoveel aandacht. Terwijl 2000 tot 4000 vrouwen per jaar een HG zwangerschap meemaken, blijkt uit de geboortecijfers van het CBS. Daarom wilden wij graag een moeder interviewen die dit heeft gemaakt. Virginia heeft dit niet één keer maar drie keer meegemaakt. Lees haar verhaal hier:
Kan je jezelf kort voorstellen?
Mijn naam is Virginia Braaf, 33 jaar en ben woonachtig in Rotterdam. Ik ben moeder van 3 dochters 12 jaar , 8 jaar en 10 maanden.
Hoe verliep je eerste zwangerschap?
Ik was 19 jaar oud met mijn eerste zwangerschap. Vanaf week 7 was ik heel erg ziek, dit was eigenlijk het geval bij al mijn zwangerschappen. Vanaf week 7 moest ik continu overgeven. Ik gaf zo erg over dat ik incontinentiebroekjes moest dragen, omdat ik anders elke keer mezelf onderplaste of het bed. Ik moet zeggen dat al mijn zwangerschappen hetzelfde verliepen. Mijn laatste was wel het ergst. Ik ben tijdens mijn zwangerschappen meer dan 10x opgenomen in het ziekenhuis. Ik was 10 kg afgevallen, kreeg bijvoeding want ik kotste alles eruit. Zelfs water!
Alles wat er in ging, kwam er net zo hard weer uit. Ik gaf zelfs bloed over, omdat het zo kapot ging van binnen.
Ik kreeg liters vocht toegediend, had gesprekken met psychologen om te achterhalen wat het triggerde. Ik heb letterlijk tot tijdens mijn bevallingen overgeveven.
Hoe snel werd de diagnose HG vastgesteld?
Eigenlijk direct. In 2010 spraken mensen er niet heel veel over. Velen waren er niet mee bekend mee maar volgens mijn artsen voldeed ik aan alle symptomen.
Hoe ging je om met goed, bedoelde adviezen want men is er niet bekend mee?
Slecht, want velen zeggen: Je moet blijven drinken of eten, ook al geef je het over. Maar als je dit niet heb gehad, kan je er gewoon niet over mee praten. Alles komt er namelijk uit, of je wel of niet eet/drinkt. Op een gegeven moment zei ik gewoon: Ja, is goed. Zal ik doen! Het had namelijk geen zijn om het uit te leggen, want men snapt het gewoon niet. Je voelt je zo eenzaam en onbegrepen want het is namelijk niet zo makkelijk.
Welke misverstanden ontstaan er volgens jou over HG? Men ziet het toch als één zwangerschapsmisselijkheid terwijl het enorm zwaar is.
Ik heb niet echt iets specifieks dat ik kan opnoemen. Maar het is niet zomaar een zwangerschapsmisselijkheid. Het is veel erger dan dat. Bij mij was het zo extreem dat ik bij elke zwangerschap 10 kilo afviel. Ik bleef overgeven tot aan de bevalling, dus dat is absoluut geen zwangerschapmisselijkheid dat na de eerste trimester bijtrekt.
Veel vrouwen worden serieus genomen door de artsen. Ervaarde jij dit ook of werd je serieus genomen door de artsen?
Jazeker. Ik had zelfs privileges lol.
Hoe bedoel je?
Nee, het Ikazia ziekenhuis gaat heel goed om met HG zwangerschappen. Al moet ik bekennen dat ik zelf al bekend was op de afdeling, omdat ik PCOS en endometriose heb. Ik kon altijd bellen, al was het ’s nachts. Ik mocht ook langskomen als ik wilde testen of ik vocht nodig had. Ze deden er alles aan, zodat ik mij beter zou voelen. Zelfs toen ik er niet van kon slapen, mocht ik ervoor kiezen om een nachtje via een infuus slaapmedicatie te krijgen, zodat mijn lichaam even kon uitrusten. Ze waren echt top, niets was hen te veel. Met 34 weken kon ik echt niet meer, ze hebben mij toen met de jongste met 37 weken ingeleid. Ze zagen namelijk dat ik het lichamelijk en mentaal niet meer aankon.
Wat voor impact had het op je dagelijkse leven? Het verschilt uiteraard per vrouw.
Ik heb bij mijn eerste twee kinderen overgegeven tot zes maanden en daarna misschien 3 keer per week tot aan de bevalling. Maar bij mijn laatste zwangerschap was het zo extreem dat ik echt niet meer kon werken en functioneren. Ik kon niet eens voor me twee andere kinderen zorgen. Mijn vriend , mijn familie en goede vriendinnen waren echt mijn redding. Ik was zo verzwakt, door mijn andere ziektes heb en doordat ik extraam aan het overgeven was. Ik kreeg toen bijvoeding uit een flesje, omdat ik sondevoeding niet wilde.
Mijn lichaam kreeg kaliumtekort, waardoor ik ook last van mijn hart kreeg. Ik had ook andere vitaminetekorten en daardoor voelde ik me erg zak en was vooral vermoeid. Ik sliep hele dagen weg.
Ik heb letterlijk elke dag gehuild, gekotst en geslapen. Ik had weinig sociale contacten, tenzij ik visite kreeg.
Ik ben altijd bezig en met mijn 3e had ik het extra zwaar. Mijn vriend heeft mij echt erdoorheen gesleept. Zonder hem was ik er mentaal niet goed uitgekomen, dat weet ik zeker. Ondanks ik me enorm ziek voelde, gaf hij zoveel kracht, liefde en vertrouwen.
Hoe was het herstel na je bevalling? Dit valt vaak zwaar voor vrouwen.
Na de bevalling voel ik me nog drie dagen misselijk, maar daarna heb ik nergens last van gehad. Het leek alsof ik nog nooit last heb gehad van HG, echt heel gek. Soms drink ik iets en dan krijg ik een flashback omdat ik dat niet kon drinken, vanwege mijn misselijkheid. Sommige dingen zijn wel gebleven, ik kan bijvoorbeeld sinds mijn zwangerschappen geen knoflook ruiken of eten.
Als ik misselijk ben, raak ik meteen in paniek. Ik ben bang om over te geven omdat ik dan denk dat ik blijf overgeven. Maar het zit in mijn hoofd. Verder heb ik gelukkig geen nare dingen gehad, als het om herstel gaat.
Wat wil je nog toevoegen aan het interview voor de lezers?
Praat vooral met mensen die ook een HG zwangerschap hebben gehad. Tegenwoordig er veel meer kennis, dan een paar jaar terug. Er zijn Facebook-groepen en er zijn nu genoeg ervaringsdeskundigen. Weet dat het maar voor even is, voor mij is het nu vergeten pijn. Ik weet dat elke keer dacht: Ik ga dit niet redden but I made it. Dan kan jij het zeker!
Wil jij Virginia blijven volgen?
Dat kan via: Instagram. Sindskort is ze ook actief op Youtube. Ze vlogt over haar gezin, deelt lekkere hotspots, colitis ulcerosa en haar eigen zaak.
Wat is een HG zwangerschap?
Hyperemesis gravidarum (HG) is Latijn voor extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Veel vrouwen hebben de eerste maanden van hun zwangerschap last van zwangerschapsmisselijkheid en braken. Meestal verdwijnen deze klachten vanzelf tussen de twaalf en twintig weken van de zwangerschap. Bij sommige vrouwen zijn de klachten echter zo erg dat zij onvoldoende voeding en vocht kunnen binnenhouden. Dan spreken we van hyperemesis gravidarum. Op de site van stichting ZEHG vind je meer informatie over HG.
Wist je dat wij ook een besloten Facebookcommunity hebben met meer dan 12000 leden? Word lid en deel jouw ervaring! Je kan hier terecht voor vragen en tips!